Eten, slapen, groeien, piepen, oogjes, horen, blazen

Eten, slapen, groeien, piepen, oogjes, horen, blazen

Wat gaat de tijd toch snel en hoe goed groeien de kleine koters. Ze slapen veel, zijn ook zeer tevreden ondanks dat Bloem ze regelmatig onder de deken verstopt die ze weer opzij graaft. Het is in die kleine doos ook snel warm en daar is deze kleine Nebelung dame niet erg blij mee. Dus als Bloem even naar beneden gaat leg ik snel de deken recht en de kleintjes daarop zodat ze in ieder geval even een zachte, warme ondergrond hebben in plaats van de harde kartonnen ondergrond tot Bloem terug is. ’s Nachts is het dan ook best wel een beetje onrustig omdat de kleintjes met hun nageltjes over het karton schrapen om de beste plek aan Bloem haar buik te bemachtigen. ==> Ik wil ook

 

Elke dag weeg ik ’s morgens de kleintjes voordat ik aan mijn dagprogramma begin. Het is steeds weer spannend of en hoeveel ze gegroeid zijn. Bloem krijgt kipfilet, brokjes, eigeel ( even kort verhit), kattenmelk en water om op krachten te blijven en genoeg voeding te blijven produceren voor de kleintjes. Zelf slaapt ze ook veel en is enorm tevreden. Ze spint dan ook bijna de hele dag door en het leuke is dat Sientje en Kruimeltje ook al meespinnen. Bink heeft al een stevig miauw geluid, beslist kater waardig. Jip en Ot zijn de rustigste van het stel hoewel Jip behoorlijk kan panieken en dus miauwen zo hard als hij kan. Sientje gaat elke keer weer het gevecht aan met de jongens om toch ook zeker en beslist aan haar voeding te komen. De grafiek is het bewijs dat het lukt, ze gaan redelijk gelijk op.

De nagellak ging langzaam van de vachtjes af en ik zat in dubio, weer nagellak erop of toch proberen met de speciale bandjes voor kittens en puppies. Uiteindelijk besloten de nagellak achter de hand te houden maar toch de klittenbandjes te proberen. Ik heb ze op een paar cm afgeknipt en toen nog een keer gehalveerd zodat je malle bandjes krijgt. Jip wist zijn bandje steeds kwijt te raken, Bloem wast stevig door en de vechtpartijen onderling zullen ook niet echt helpen maar met wat aanhouden blijft het nu goed zitten. Wel elke dag controleren of ze niet te strak zitten en intussen nieuwe bandjes geknipt die iets ruimer zijn maar waar ze langer mee kunnen doen. De ruimte is zo groot dat ze niet te strak zit maar ook niet in vast kunnen komen te zitten, dacht ik…

Afgelopen nacht was een zeer onrustige nacht en toen ik rond 3 uur eindelijk in slaap viel was er ineens een hoop gepiep, eerst dacht ik onderling gemorrel maar het werd steeds harder dus ik dacht dan maar eruit en even checken. Tegelijk kwam Bloem me ook al roepen en dan is daar wel even snel de paniekvlaag van ojee… dus snel zaklamp op mobiel aan en kijken. Jip was de schreeuwerd en ik pakte hem snel op. Hij had zijn pootje tussen het bandje gekregen en wist niet hoe dit op te lossen. Dus ik snel pootje los, gesust en bandje even aangepast zodat het niet weer zal gebeuren (hoop ik toch). De rest van de dag is dan ook rustig verlopen.

Afgelopen zaterdag begonnen de oogjes open te gaan en dat betekent ook dat de kleintjes beginnen te horen. Heel bijzonder is te merken dat Bloem vanaf dat moment ook meer is begonnen met praten tegen de kleintjes. Sien en Bink waren de eerste en zondag volgde Jip, Kruimel en Ot. Kleine kiertjes en elke dag een klein beetje verder. Ot heeft gelijk een primeur gezet. Ik ben de eerste mens die ze beet hield sinds hun geboorte, praat tegen ze, sust ze, aait ze, weegt ze en beschermd ze als Bloem niet in de buurt is. Dus ik ben ook de eerste mens die ze zien. Ot vond dat als enige erg afschrikwekkend en heeft zo hard hij kon geblaast naar me. Wat een schrik zeg een mens in plaats van je moeder.
De wekkerradio staat nu elke dag aan in de slaapkamer en als het begint te schemeren gaat het licht ook aan. De doos is goed afgeschermd waardoor het niet te donker wordt zodat ze wennen aan allerlei geluiden en licht.

De verschillen tussen Sientje en de jongens zijn erg goed te zien maar maakt het ook gelijk aandoenlijk. Ze laat zich zeker niet het kaas van de brood eten en knokt zo hard ze kan om toch te krijgen wat ze nodig heeft. Ook zie je al verschillen in vachtkleur en ik ben benieuwd of dit zo zal blijven of dat dit nog zal veranderen. De katers lijken wel echt van die mooie stoere mannen te worden zoals hun vader en ooms zijn. Ik ben dan ook erg benieuwd naar hoe de ogen zullen ontwikkelen. Hebben ze de eyeliner en krijgen ze groenere ogen? In de loop van de komende  11 weken zal dit wel al een stuk meer bekender gaan worden. De pluimstaart zit zeker wel goed 😀 ==> Bink en Sientje, oogjes open en het verschil

Hieronder volgen nog wat foto’s die ik jullie zeker niet wil onthouden.

 

 

Doordat de kleintjes lekker groeien wordt de doos wel wat te klein, Bloem kan zich minder goed uitrekken dus tijd voor een nieuwe doos. Dit werd goed besnuffeld en bekeken en intussen richtte ik hem al in, maar met de deken en de kleintjes was Bloem toch al snel tevreden. Ze is niet gaan slepen tot op dit moment, met de kleintjes wat ikzelf een heel goed teken vind dat Bloem zich veilig voelt. De kleintjes hebben nu ook wat meer bewegings vrijheid.

Liefs en tot de volgende update,
Hetty